جزیره هرمز عکاس امین حکمت نیا Iran-Hormoz

           پهلو گرفتن شناور               نمای جزیره هرمز 

    

 قلعه پرتقالی 

     

     

                       

      

                       

                                     کلیسا پرتقالی ها 

                        

                   غروب                                     جوانه های حرا  

    

                                             ساحل

    

                                             گله آهو

 

                      آهو تازه متولد شده  

    

 برای دیدن تصاویر با اندازه واقعی بر روی عنوان تصویر کلیک کنید

 جزیرهٔ هرمز 

جزیرهٔ بیضی شکل هرمز که طول محیط آن حدود ۶۰۰۰ متر می‌باشد در مدخل خلیج فارس  و در فاصلهٔ ۸ کیلومتری بندرعباس قرار دارد.

املای صحیح آن هرموز است این جزیره را به علت موقعیت جغرافیایی آن و مجاورت با تنگه هرمز ، کلید خلیج فارس می‌دانند. همین موقعیت است که آن را در طول تاریخ، از نظر سوق الجیشی و بازرگانی از اهمیت خاصی برخوردار ساخته‌است.   

تاریخچه

هرموز اصلاً نام بندری معتبر در مصب رود میناب با خلیج فارس بوده است. شهر  میناب کنونی برروی خرابه‌های این بندر ساخته شده است. هرموز قدیم در اوایل عهد مغول تجارت پر رونقی داشته است. با هجوم مغولان در حدود سال 700 هجری، مردم شهر هرموز ابتدا به جزیره قشم و سپس به جزیره هرموز که در آن زمان زرون (معرب آن جرون که بعدها نام بندری در محل بندرعباس کنونی شد و به تلفظ پرتغالی  بندرگمبرون خوانده شد) نام داشت کوچ نمودند و شهری در آن بنا کردند و نام آنرا به یاد شهر قدیم خود هرموز گزاردند.

به تدریج و طی قرون بعد این شهر نام خود را به همه جزیره داد و بندر جرون (گمبرون بعدی) نام خود را از آن وام گرفت. عظمت شهر و جزیره هرموز به قدری شد که دو قرن بعد و تا زمانی که توسط پرتغالی‌ها اشغال شد مرکز ایالات خلیج فارس از جمله بحرین بوده است.

شاه عباس در سال ۱۰۳۱ جزیره هرموز و سواحل جنوبی ایران در خلیج فارس را از اشغال پرتغالی ها خارج ساخت و شهرهای هرموز و گمبرون را تخریب نمود و بندر عباس فعلی را بر خرابه‌های گمبرون استوار کرد. هرمز امروز به هیچ عنوان رونق گذشته را ندارد.

قلعه پرتقالی ها

در سال ۹۰۹ یک دریانورد پرتغالی به نام آلبوکرک (Alfonso de Albouquerque) که به مستعمرات پرتقال در آسیا سفر کرده بود بر حسب اتفاق گذرش به خلیج فارس افتاد و با آن نواحی آشنایی پیدا نمود و بلافاصله با حضور در دربار مانوئل پادشاه پرتغال طرح خود برای اشغال جزایر خلیج فارس را ارائه نمود و به تصویب رساند. او در سال ۹۱۲ به خلیج فارس بازگشت و پس از کشتار و وحشیگری فراوان موفق به فتح هرموز در سال ۹۱۳ گردید و قلعه‌ای در جزیره هرمز ساخت.

مردم هرمز در طول سالهای اشغال مکررا سر به شورش برداشتند که مهم‌ترین این شورشها مربوط به سالهای  919شمسی ، 925 شمسی ،  928شمسی و  957 شمسی بوده اند. جزیره در سال ۱۰۳۱ توسط یکی از امرای شاه عباس به نام امام قلی خان از اشغال خارج و آزاد گردید . هم اکنون آثار و خرابه‌های ابنیه و قلعه پرتقالی ها و توپهای آن در شمال جزیره در نزدیکی آبادی‌های فعلی دیده می‌شود.

جزیرهٔ هرمز در وسط مرتفع شامل تپه و  کوه های آتش فشانی و نمکی است بلندترین نقطهٔ آن ۲۱۰ متر ارتفاع دارد ، اطراف آن را  جلگه های پست و همواری پوشانده‌است ، معادن خاک سرخ و نمک سفید آن شهرت فراوانی دارد.